Bisbal e Miley Cyrus

O día que me enterei de que estos dous ían facer un dúo dixen: "¡¡cómo va facer estes un dúo por dios!! Non creo que quede ben..." e mira ti, que agora gústame moito a canción.
O malo que lle vexo, como ben dixo unha amiga miña, é que no videoclip parece que non se viron na vida. Pode que na realidade sí que se viran e se trataran e todo iso, pero no video non o demostran. Deberían facer polo menos unha escena xuntos. Así seguramente farían un mellor marketing.

A miña opinión.

VIAXE A LONDRES

Aínda falta 1 mes e 5 días e eu xa estou tola por chegar e ver o palacio de Buckingham, o Big Ben, a London Tower, o Madame Tussauds, o Támese e os postos de fish and chips.
Teño ganas de chegar alí, pero tamén hai que considerar que o de falar inglés vai costar un pouquiño. Haberá que practicar. Poderíamos estar falando eu e miña nai na casa. Cambiar o galego polo inglés ata que viaxemos, o que pasa é que non quero que se me olvide o galego jeje

Bikiños

Cumpleanos da II Guerra Mundial

Este mes, máis concretamente o 2 de setembro, cumplironse/cumplense 70 anos da II Guerra Mudial. Algunhas cadenas de televisión emiten documentais sobre esta serie de feitos cousa que me gusta moito pois son unha apasionada de todo o relacionado on esta terrible guerra.
Aínda con todo, o que máis me apena deses tempos non foi precisamente esta guerra senón o holocausto no que se mataron millón de persoas inocentes.
E concretando máis a persoa que máis me interesa é Annelies Marie Frank. Casi se podería dicir que foi a que máis me empurrou a que me gustase todo o relacionado con esta guerra. Ela, alemana de relixión xudía, tivo que emigrar pola chegada de Hitler ao poder, escondeuse coa invasión alemana en Holanda e aproximadamente un ano antes de acabar a segunda guerra mundial atopárona a ela e á súa familia e leváronos a un campo de concentración.
Tamén me apenan as bombas de Hiroshima e Nagasaki pero interésame máis o intento da extinción da raza xudía.

E con esta explicación digo: Sí ás diferentes razas,Non ao racismo. Ademais de: Sí á paz, Non á guerra.

A VIAXE

Dentro de dous dias comenza a nosa viaxe. Eu estou desexando que sexa sabado, ou mellor, domingo, para estar paseando nas illas. Xa me tarda....

Verán si, clases non

Que, xa me votabades de menos ¿¿ehh??
Pois volvín outra vez porque... ¡¡¡XA NON TEÑO MAIS CLASES!!!
Hoxe estou moi contenta aínda que na cara non se me note moito (é que aínda non mo creo). Despois dos 7 exames deta semana (sacados con bastante boa nota, aínda que está mal que o diga eu) estou feliz.
Agora que o verán está á volta da esquina xa se pode ir á praia, á piscina, tomar xeados... e sen ter que estar pendentes dos deberes. O único problema é que neste momento(na miña zona) non está moi bo tempo.
Espero que tod@s @s alumn@s galeg@s esten tan contentos coma min.

MANIFESTACION

Onte participei en unha manifestación do meu sindicato contra a politica de recursos IN humanos da nosa empresa. Quixera pensar que vai valer de algo, pero a verdade e que os meus prexuicios en contra das manifestacions fainme ver as cousas negativas, e sinto que a hora e media de berros, pancartas, pasquines, megafonias e demais, non van facer que hoxe ou maña os meus compañeiros e mais eu poidamos traballar mellor, sen medo e ca cabeza alta.
O respeto dentro do traballo deberia ser un dereito basico, e non un motivo de loita. As persoas obteñen do seu traballo diñeiro, pero tamen poden obter outras cousas, coma relacions persoais, coñecementos, cultura, perspectivas de futuro (ilusions se o queredes). Pero si eliminamos todo isto, solo quedan os cartos, e con eles non se pagan os sufrimentos, as faltas de respeto, as amenazas. Os malos momentos dun traballo so se compensan cos bos momentos, non ca nomina, pero se non temos bos momentos...

VACACIONS

Andamos a preparar as vacacions, os nenos, a tiamadrina e as nais (non sei para que queremos os homes...), e ainda que parece que o mundo se confabula contra os nosos planes, si non temos nada de novo, partiremos o catro de xullo cara a nosa independencia (moi americano me quedou esto). Vale, partiremos cara as illas, en busca de sol (lembrades o que e isto?) e de calor. A volta poñeremos algunha foto e contaremos as aventuras.
Cada vez que preparo unha viaxe pasame o mesmo, hai tantos sistios que ver que me patecen todos e non son quen de decidirme. Menos mal que este ano viña a cousa rodada...e vamos porquesi as canarias, que seria unha das miñas ultimas opcions de viaxe. E asi chego a misma conclusion que todos os anos: que mais dara a donde imos de viaxe, o importante e con quen se vai. Ningun sitio merece a pena sin a xente que o vive contigo.